2.1.13

είναι η κότα μου/
όσο θα μπαίνει ο νέος χρόνος εγώ θα φεύγω μωρό μου

συνειδητά θα φεύγω
να μην σ’ ανταμώσω και τρομάξεις 
γιατί τρομάζεις μωρό μου 
φοβάσαι και το ξέρουμε
είναι η κατήχηση της ιερότητας του πρέπει κι εγώ την σιχαίνομαι
είναι κι ο ταπεινός χαρακτήρας που θέλεις κι επίσης σιχαίνομαι
είναι και που σε γουστάρω σ’ αυτό το τίποτε
είναι και που είσαι τόσο ανυποψίαστος στο θέλω μου
είναι και που νομίζεις πως άλλα εννοώ κι εγώ άλλα λέω
είναι και που τα λάμδα είναι πολλλλλλλλά εδώ πέρα κι εγώ είμαι χωρίς λάμδα
είμαι νικη και ανδρονίκη και το νι φωνάζει είτε έτσι είτε αλλιώς
είναι και που έτσι που τα λέω
άντε να καταλάβεις ποιον εννοώ
είναι και που είμαι εγώ
απρόβλεπτη και δυναμίτις, έτσι είπαν οι διάφοροι 
τώρα άντε να δέσουμε
εσένα, εμένα, τον δυναμίτη, τον περιρρέοντα χώρο και την κάβλα που έχω.