23.9.13

είναι και οι τριγμοί του φεγγαριού που μας χωρίζουν.

ανέκδοτο

22.9.13

και προσέγγισε τον θάνατο, ερωτεύτηκε.

ανέκδοτο


21.9.13

το μόνο που ήθελα ήταν νάχει ρυθμό ο άνεμος

να τον στολίζομαι.

ανέκδοτο
υπάρχει ένας σκελετός στο σπίτι
κάτω απ’ το δεξιά μπαίνοντας καλοριφέρ.
το θέμα είναι πως δεν αναφέρεται στο συμβόλαιο ενοικίασης
η υπόθεση δεν είναι συνήθης
το πτώμα όμως ειναι σύνηθες
αν εξαιρέσει κανείς τα βράγχια στο σώμα του
είναι σύνηθες.
χαμογελάει στα ψέμματα
έχει γνώση
θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς
πωςκαι θαέχειγνώση
αν εξαιρέσει το παρελθόν του.
στα υπόλοιπα καλοριφέρ
σάλια
στην αρχή νόμιζα πως είναι σαλιγκάρια
ήταν όμως χελώνες
εγκαταλελειμένες
αφουγκράζονται τις ανάσες του πτώματος
ξαφνικά ανακάλυψα πως στο καβούκι τους
οργίαζε το μέλλον
ένα μέλλον που δεν ήταν του πτώματος

χελωνίσιο μέλλον.

ανέκδοτο
τον φοβάμαι τον φόβο
την μοναξιά καθόλου
πάντα της κάνω συντροφιά
σκουπίζω, καθαρίζω
διαβάζω
είναι και το ίντερνετ τα τελευταία χρόνια
σσσσσ…
αυτό το τελευταίο, λίγοι θα το αποδεχτούν
και λιγότεροι θα δείξουν πως κατάλαβαν
τον φοβάμαι τον φόβο
σαν ρωγμή ανάμεσα στο στήθος
λες και αν έρθει θα με ξεκοιλιάσει
πολύ τον φοβάμαι
σαν σύννεφο πέρασε προχθές
έσκασε κάτι στην πλατεία
ίσα ίσα να εξοικειώνομαι για τα μεθαυριανά
φοβήθηκα
ήταν και νύχτα βαθειά
ήταν όμως και οι φωνές
ναι, είναι οι φωνές ανάμεσα στα δάχτυλα που μπολιάζουν το αύριο
ευτυχώς με δωροδόκησαν
έστρεψα το πρόσωπο
ξεβούλωσα τ’ αυτιά
και τον απόλαυσα τον φόβο
τον ξόρκισα
σαν αράχνη τον τύλιξα
εκεί, στη ρωγμή ανάμεσα στο στήθος.

σας τόπα, τον φοβάμαι τον φόβο.

ανέκδοτο


3.9.13

κι όμως μικρό μου
δεν θα χρειαστούμε φέρετρο
είμεθα της κονιορτοποίησης.
θ’ αμπαρωθούμε στις σκόνες
σαν όχλος
θα κρυφακούμε τις κραυγές των ιδιοκτητών
θα καταπλησσόμεθα απ’ την βοή των κραυγών
θ’ ανυψώνομαι εγώ
εσύ θα κρατάς το ίσο
και μόνο η αλληλουχία των τίγρεων που μας κατασπάραξε
θα γίνει το λουτρό της εμβάπτισής μας.
ναι, μικρό μου
θ’ αναβλύζουμε νυχτερίδες
θα τις μετράμε για χελιδόνια
ποιος ποτέ θέλησε ν’ απαρνηθεί τ’ όνειρο?
εκ γενετής τα σημάδια μας ήταν ξαστοχημένα
σιγά μην τα κάνουμε μια χαψιά τώρα…
στάχτες και στάχτες και στριφογυρίσματα
μην τυχόν και νομίσεις πως υποτιμώ τα ψέματα και το απαράλλακτο.


ανέκδοτο

1.9.13

το κρυμμένο μυστικό της αποδόμησης

Κι όταν ο χάιντεγκερ την εφηύρε
Θέλοντας ν’ αποδομήσει τα υπάρχοντα του τότε
Κι όταν ο ντεριντά αναφέρθηκε εκτεταμένα στα αποδομούμενα
Κι όταν κανείς δεν θεώρησε πρέπον 
Τα του καίσαρος τω καίσαρι
Και η αποδόμηση έγινε ευρέως γνωστή
Εκφράζοντας τους μεταμοντέρνους καιρούς,
Κι από στόμα σε στόμα αποδομήθηκε
Κι όταν ο χάιντεγκερ δεν υπήρχε
Να διεκδικήσει τον τίτλο του εφευρέτη της αποδόμησης
Κι όταν το μετέπειτα φασιστικό ντελίριο των λόγων του
Εθάφτη ο εφευρέτης της αποδόμησης


Κι ως άλλοι αποδομηθέντες το απεδέχθημεν.


ανέκδοτο