28.6.14

διάφανο όσο να μην το πεις λευκό, τρυπώνει στο σαλόνι, πετάει, στριφογυρίζει, αν σ’ αγγίξει είναι χάδι. κλέφτη το λέγαμε όταν είμαστε παιδιά. ποτέ δεν έκλεψε κάτι, στο τέλος έλυωνε στα δάχτυλά μας. μια φορά το φίλησα, δεν ξέρω γιατί, αλλά ήμουν σίγουρη πως δεν ξεγελάστηκα, έλυωσα. από τότε αγάπησα τους κλέφτες και τα φιλιά τους, έχουν το ισχυρότερο σεξουαλικό όργανο, εγκέφαλο διάφανο, όσο να μην τον πεις λευκό. κλέφτης αισθήσεων ήταν, το ποδήλατο θα μας έκλεβε?

ανέκδοτο