κι εκείνη η εξομολογούμενη σύνθλιψη
στα μάτια της μαυρισμένης φλόγας του ήλιου
κι εκείνη η θύμιση της νικήτριας σελήνης
στους ώμους μιας μεγαλοπρέπειας σκοτεινής
σαν την λάμψη αιχμαλωτίζει μαστίγια
αποτεφρώνει παλίροιες
κινεί συλλογισμούς για σκιές περαστικές
τιμωρεί τα αύριο που δεν πειθάρχησαν στα σήμερα.
στα μάτια της μαυρισμένης φλόγας του ήλιου
κι εκείνη η θύμιση της νικήτριας σελήνης
στους ώμους μιας μεγαλοπρέπειας σκοτεινής
σαν την λάμψη αιχμαλωτίζει μαστίγια
αποτεφρώνει παλίροιες
κινεί συλλογισμούς για σκιές περαστικές
τιμωρεί τα αύριο που δεν πειθάρχησαν στα σήμερα.
ανέκδοτο
