γνώρισα ανθρώπους και μέσα στα ποτά
νύχτες και μεσημέρια
μπορεί και πρωϊνά
λες και το σημαίνον είναι η θέση του ήλιου
όλοι σκοτεινοί ήταν
μισοψόφιοι στην ύπαρξη τού τώρα
σαν αυτοκτονημένες κηλίδες στο σεντόνι του κρεβατιού μου
εσένα σε γνώρισα στο φλυτζάνι ενός καφέ
μόνο που δεν ήταν ελληνικός
κι έτσι έχασα την ευκαιρία του φλυτζανιού έρωτά μου.
νύχτες και μεσημέρια
μπορεί και πρωϊνά
λες και το σημαίνον είναι η θέση του ήλιου
όλοι σκοτεινοί ήταν
μισοψόφιοι στην ύπαρξη τού τώρα
σαν αυτοκτονημένες κηλίδες στο σεντόνι του κρεβατιού μου
εσένα σε γνώρισα στο φλυτζάνι ενός καφέ
μόνο που δεν ήταν ελληνικός
κι έτσι έχασα την ευκαιρία του φλυτζανιού έρωτά μου.
ανέκδοτο