ποτέ δεν έγραψα
για σένα
κάτι ξώφαλτσα από
δω κι από κει
κάτι υπονοούμενα για να μην πλακώσουν οι φροϋδικοί και τα κάνουν μαντάρα
ναι μπαμπά, τους
φοβήθηκα.
ήσουν όπως ήσουν
αλλά εγώ έπαιζα με την εικόνα σου
και με το λίγο αύριο που έδινες
όταν
συνειδητοποίησα σε τί έργο πρωταγωνιστώ ήταν αργά
είχες φύγει και δεν μπόρεσα
να σου δηλώσω πόσο πρωταγωνιστής ήσουν.
ψέμματα πάλι
καθόλου πρωταγωνιστής
ήμουν τόσο εγωκεντρική
πάντα εγώ πρωταγωνιστούσα
νόμιζα δηλαδή.
αν και είχαμε ταυτοποιηθεί στο τότε με το διηνεκές του αύριο.
πάντως, σε ταινία
παίζαμε κι ο σκηνοθέτης ακόμη να φανεί.
ανέκδοτο
