μετά το σιφόνι, η
κουρτίνα/
μόλις σουρουπώνει
την κλείνω
χάνω κάτι κορυφές
δέντρων
δυο οικοδομές
απέναντι
ένα κομμάτι κέικ
ουρανού
λίγο θόρυβο
και κάμποσο αέρα.
έχω τα κεριά,
εμένα
κι ένα ειδυλλιακό
ημίφως
όποιος και νάρθει
τα κεριά θα χαρεί
και το ημίφως.
εντέχνως του
κρύβω τον ουρανό
τ’ άλλα δεν μ’
ενδιαφέρουν.
ανέκδοτο
