το σιφόνι/

έκτη φορά ο υδραυλικός

στάζει, τρέχει το σιφόνι

διάγνωση μηδέν

να σταματήσω να ανοίγω την βρύση

έχει και στο μπάνιο νερό

να βάλω ένα λάστιχο

να το τραβάω και στην κουζίνα

δεν λες καλά που έχω νερό?

από την άλλη

αν δεν είχα

δεν θάχα και σιφόνι.

ανέκδοτο

μετά το σιφόνι, η κουρτίνα/

μόλις σουρουπώνει την κλείνω

χάνω κάτι κορυφές δέντρων

δυο οικοδομές απέναντι

ένα κομμάτι κέικ ουρανού

λίγο θόρυβο

και κάμποσο αέρα.

έχω τα κεριά, εμένα

κι ένα ειδυλλιακό ημίφως

όποιος και νάρθει τα κεριά θα χαρεί

και το ημίφως.

εντέχνως του κρύβω τον ουρανό

τ’ άλλα δεν μ’ ενδιαφέρουν.

ανέκδοτο

είναι ένας ήλιος αιμοβόρος

σε θέλει ολόδικό του

σαν περπατάς από κάτω του χαμογελάς

όταν χάνεσαι εξώρας

ανεπίκαιρο το χάδι του

η οψιμότης σου εμπρόθεσμη

όχι για εκείνον

σαν τον ανταμώσεις

επωφελήσου της διαχυτικότητας

ενθυμήσου.

έτσι περπάτησα σήμερα

μ’ ένα σκουφί πράσινο, απ’ τον δρόμο αγορασμένο

να κρύψω την αχτενισιά την επίκαιρη

και χάθηκα στα στενά τ’ ανήλιαγα

πάγωσα

το ψεύτικο εξαπάτησε και τον εαυτό του.

ανέκδοτο

κι ύστερα εμετρήθησαν

δύο είναι λίγοι

από τρεις και πάνω εόρτασαν την μοναξιά τους.

ανέκδοτο

αλήτης ο θάνατος
γι’ αυτό ανταμώνει με τον έρωτα.

ανέκδοτο

άγρια η χαρά της δημοσιοποίησης δολοφονίας

έδεσμα δακρύων στο πιάτο 
είναι για να ξεχνάς την κονσέρβα σου
που μόλις έληξε.

ανέκδοτο

είχε τεράστια βιβλιοθήκη
πολύ μορφωμένος άνθρωπος
ιστοθετούσε τις λέξεις κι αρμένιζες
μ’ ένα σωληνάκι αγαπούσε
μόλις τούχαν αφαιρέσει την καρδιά.

ανέκδοτο

είναι και κάτι αστέρια, δεν περιμένουν να βραδυάσει
φωτίζουν και τις μέρες μας.

ανέκδοτο