μονόδρομος
τί είσαι?
ένα βλέμμα και
μονόδρομος
στραμμένα τα
μάτια σε λαξευμένα όνειρα, λατρεμένα υπέργεια να μετράνε υπεκφυγές θάλασσας που
δεν βυθίζεσαι να επιπλέουν σ’ ανεμολούλουδα που δεν φαντάζεσαι να συμβολίζουν
νησιά απάτητα και μεγαλεία ρυθμών να μπλέκουν σε χορτάρια που αγωνίζονται μέσα
στην αχλύ
ν’ αργοπορούν ν’
απελπίζονται και να δονούνται
να μυρικάζουν τα
γνώριμα και τ’ άγνωστα ν’ αποποιούνται
και νάσαι εσύ
σκισμένο ιστίο
που τρίζει τα δόντια στους αντιφρονούντες
κι ένας
αργοπορημένος ήλιος να τρέχει ξοπίσω σου
ν’ αφρίζει το
ύστερα και το επέκεινα να παίζει στην αέραντη ακτή των κυμάτων του μυαλού σου
να καλωσορίζει
τους οδοιπόρους μιας δρασκελιάς του αύριο
μονόδρομος νάσαι
και να γεννάς δρόμους.
ανέκδοτο
