βαθιά η στιγμή
που τα μεγάλα μικραίνουν
τα εύηχα αγριεύουν
απαρηγόρητη η ώρα της αφάνειας
και της εύνοιας
του ξάστερου των μηρών μιας γυναίκας
που σου δίνεται απλόχερα
με κείνο τον άγιο τρόπο μιας πόρνης
με μόνο όνομα ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
που τα μεγάλα μικραίνουν
τα εύηχα αγριεύουν
απαρηγόρητη η ώρα της αφάνειας
και της εύνοιας
του ξάστερου των μηρών μιας γυναίκας
που σου δίνεται απλόχερα
με κείνο τον άγιο τρόπο μιας πόρνης
με μόνο όνομα ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
ανέκδοτο