Ο παπαγάλος μου δεν μιλάει,
ούτε τραγουδάει,
θέλει να γίνει κοράκι
να κράζει
να φοβίζει
νάναι μαύρος
ξεκίνησε με αφωνία,
προχώρησε σε αποχρωματισμό
και τώρα κυνηγάει τον φόβο
να τον θρυμματίσει στην καρδιά μου.
Το κλουβί του τόσπασε,
δεν είμαι και σίγουρη,
τρώει ξεφλουδισμένα ροδάκινα,
μάλλον θα πεθάνει,
γι’ αυτό είμαι σχεδόν σίγουρη,
πίνει λεμονόζουμο
και αναπνέει ιερά ξυλαράκια κανέλας
σε οχετούς ηδονής και πόνου.
Μάλλον θα πεθάνει.
Η ΚΟΤΑ εκδόσεις σαιξπηρικόν
