Αντήχηση

Στήθηκα στον τοίχο,
ακίνητη,
σε απόσταση αναπνοής
χωρίς να τον ακουμπώ.
Ήθελα να φωνάξω,
η φωνή δεν έβγαινε,
πάλευε ανάμεσα στις χορδές ο ήχος μου,
σκόρπιζε,
έχανε τη λάμψη και το φως του.
Τρόμαξα,
έστεκα ακίνητη όσο δεν πάει άλλο,
πίστευα πως θα τα καταφέρω.
Το εγχειρίδιο ήταν σαφές,
οφείλεις να κοιτάς τον τοίχο στα μάτια
ακίνητη,
και τότε εκτοξεύεις τα βέλη της φωνής,
μόνον τότε έχεις το ποθητό αποτέλεσμα!
Για ν’ αναπαραχθεί η ηχώ ψάχνει εμπόδιο.
Η λέξη που κραύγαζα ήταν η σωστή,
την αποστήθισα,
ήμουν σίγουρη!
Το λάθος κρυβόταν στην απόσταση.
Πώς να με ακούσεις;

Η ΚΟΤΑ εκδόσεις σαιξπηρικόν