14.3.14


γέμισε η οθόνη στρατιώτες
αγκαλιάζουν κάτι
σιδερένιο
κρύο φαίνεται
είναι ο καλύτερος φίλος μου, λέει ένας
λάμπει
έχει ξεχάσει τί θα πει φίλος, σκέφτομαι
πλησίασα και τον ρώτησα
δεν φοβάσαι τον φίλο σου;
χαμογέλασε και κόλλησε το όπλο στα μαλλιά μου
δεν φοβάσαι τον φίλο σου? ξαναρώτησα παγωμένη
το κύλησε στο στήθος μου, κοκκάλωσα
δεν φοβάσαι τον φίλο σου? μόρφασα
μα είναι φίλος μου, οι φίλοι είναι ζέστη, ελευθερία, γέλιο και δάκρυ
είναι ζωή
κι αυτός μου υποσχέθηκε πως θα μου την δώσει.

ανέκδοτο