25.3.14

μια ποιήτρια/
έπινε πολύ
όλοι το ήξεραν
ασυνείδητα και συνειδητά την προσεταιρίζονταν
όμορφα ενέδιδε
σ’ ό,τι χωρίς ποτό θ’ απέρριπτε
η χυδαιότητά των χωρίς φραγμούς
αρκεί να συνόδευε τις λέξεις των
τις βαφτιζόμενες ποιήματα.
η θεία δίκη δεν υπάρχει
οσάκις οι άνθρωποι σφετερίζονται το μέσα των ανθρώπων
εξαρτημένη κι αυτή απ' τα ολίγα των θνητών
που βαυκαλίζονται το αθάνατο.

-από την ενότητα "ποιητές και ποιήτριες"-


ανέκδοτο