θα μπορούσα ν’ ανήκα στη γενιά των ποιητών του 30
ίσως και στην ανύπαρκτη έως αμφισβητούμενη του 70
θα μπορούσα και στην γενιά των νέων ποιητών
κάπου ν’ ανήκα
είναι ανήκουστο να μην ανήκεις πουθενά
κατεβαίνει το φεγγάρι και σε φτύνει
εσύ;
νομίζεις βρέχει και δεν έχεις και ομπρέλα, είπε.
την άκουγα και τέντωνα το χέρι ν’ ανοίξω την ομπρέλα μου
είχα ξεχάσει πως ήταν πια αερόστατο
είχα ξεχάσει πόσο μού άρεσε να βρέχει
είχα ξεχάσει πως την χάρισα σ’ ένα παιδί μουγγό
και πως από τότε μίλαγε.
ίσως και στην ανύπαρκτη έως αμφισβητούμενη του 70
θα μπορούσα και στην γενιά των νέων ποιητών
κάπου ν’ ανήκα
είναι ανήκουστο να μην ανήκεις πουθενά
κατεβαίνει το φεγγάρι και σε φτύνει
εσύ;
νομίζεις βρέχει και δεν έχεις και ομπρέλα, είπε.
την άκουγα και τέντωνα το χέρι ν’ ανοίξω την ομπρέλα μου
είχα ξεχάσει πως ήταν πια αερόστατο
είχα ξεχάσει πόσο μού άρεσε να βρέχει
είχα ξεχάσει πως την χάρισα σ’ ένα παιδί μουγγό
και πως από τότε μίλαγε.
ανέκδοτο
