σαν χαϊκού

στρόβιλος νερού
παρευθύς στα πρόσωπα
φθίνουν ελπίδες.

ενταφιασμός

λίγες σελίδες μόνο

όλο σου το βιος.

κλαίνε σύννεφα

κοινότοπο θα μου πεις

στεγνά τα δάκρυα.

τα παράθυρα
απόηχος του κόσμου
υφαίνουν θλίψη.

φάλτσες οι νότες

δρομολόγια πτήσης

σμιλεύουν λύπες.

όλα τα αύριο
επιπλέουν πάνω σου
σε κολυμπάω.

ανέκδοτο