10.4.13

έφτασε η στιγμή
να τραγουδιέσαι και να γράφεσαι
έφτασε
άνοιξε η σκηνή
ηθοποιοί δεύτερης κλάσης
σκηνοθέτες γερασμένοι
φώτα κίτρινα, χλωμά
γράφεσαι σαν κρίση
σε ψελίζουν χείλη ανέραστα, ψεύτικα
εμπάθεια φορτωμένα
δεν σ’ αγαπούν και φαίνεται
παραφωνίες φραστικές
γράφεσαι όμως, γράφεσαι
πίσω στα παρασκήνια με τις φτελιές ξεγυμνώνεσαι
φτύνεις τις λέξεις τους σαν αμαρτία
γράφεσαι στις κιτρινισμένες αρθρώσεις ψαλιδιού
στο ξεραμένο φύκι μιας πομπής αγάπης
πώς κατάντησες έτσι έρωτα
στα χέρια μιας χαύρας ιουδαίων ποιητών;


ανέκδοτο