όλη μου την ζωή
την κούκλα από
την ιταλία
τον μικρό μου
φίλο που πάντα με προστάτευε
τώρα είναι
απέναντι
σκιά-πολιτευτής
το σπασμένο τζάμι
πούχωσα το κεφάλι μου για να με αγαπήσουν
το ξάφνιασμα του
αστυνομικού όταν χάθηκα κι έδωσα πλήρη στοιχεία της μικρότητάς μου
τις πληγές στα
γόνατα όταν μάθαινα ποδήλατο και μάσαγα τσιχλόφουσκα
την μνήμη του χιονιού
στη μύτη μου
τα λουστρινένια
παπούτσια και το εκλέρ του φλόκα
το κοκκινιστό της
Κυριακής και τον κινηματογράφο
το κλάμα να
πηγαίνω εκκλησία και το όχι του πατέρα μου
τις εκδρομές και
τα γέλια
τα φιλιά και τους
αναστεναγμούς ντυμένα στα κόκκινα
όλη μου την ζωή
το πρόσωπό μου
απόν/
ανέκδοτο
