εδώ το κλειδάκι
εδώ και τα γυαλιά
να μην ξεχάσω το πορτοφόλι
εσένα έτσι κι αλλιώς σε κουβαλάω πάντα
σαν φάντασμα γλιστράς και κολλάς πάνω μου
δεν αλλάζω κινήσεις μη τυχόν και χάσεις τον
δρόμο
ακίνητη πριν ανοίξω την πόρτα και φύγω
μόνον αναπνέω καρδιά μου
τόσο όσο να μην τρομάξεις
ήδη έχεις μπερδευτεί με τα καρφιά στον τοίχο
είναι και οι χάρτες θολοί
σαν μια ψευδαίσθηση που δεν πρόλαβε ν’
απαλλαγεί απ’ την φλυαρία
εδώ είναι το κλειδάκι τα γυαλιά το πορτοφόλι
να μην ξεχάσω να κλειδώσω
ακόμη κι απ’ τις κλειδαριές ξεγλυστρούν οι
σκέψεις.
ανέκδοτο
