ένα μπουκέτο
νύχτες η άνοιξη
τις μοιράζει
στους φωτεινούς σηματοδότες της πόλης
στις κλειστές
αγκαλιές των άστεγων
στον υπόνομο του
δρόμου απέναντι
στο καβαλέτο και
στις λέξεις της τέχνης
στην σκορπισμένη
άμμο στο πλατύσκαλο
στις κρύπτες των
κυνηγημένων
στα ξεθωριασμένα
λόγια των ειδικών
στους
κουκουλωμένους αέρηδες
στα νεκροταφεία
των ζωντανών
και πάντα ξεχνάει
τους ερωτευμένους
στα καταφύγια να δραπετεύουν.
στα καταφύγια να δραπετεύουν.
ανέκδοτο