23.5.12

η πιθανότητα

σε χαιρέτησα δια χειραψίας
κάθησα στην καρέκλα
με περίμενες για να δούμε τί θα γίνει με το διαμέρισμα
ήσουν ο δικηγόρος μου
ήμουν η πελάτις
σχέση φιλική κι επαγγελματική, κάτι χρόνια
το βλέμμα σου σήμερα φορούσε την μάσκα του απρόβλεπτου
μπερδεύτηκα
αμήχανα έβαλες το χέρι στο τραπέζι
εγώ έπινα τον καφέ μου
εσύ σκέτο νερό
τυχαία άγγιξες το πόδι μου με το γόνατο
ένιωσα πως κάτι άλλο ήθελες να πεις
ψεύδισε το αυθόρμητο και ζεστό χαμόγελο
χάθηκε και το δεδομένο φως της σχέσης
ντυθήκαμε ύποπτοι
κρίμα.



ανέκδοτο