οι βουβές
βροχές είναι σαν ψέματα
αλλάζουν
χώρες
νομίζουν
πως είναι αληθινές
μας μιλάνε
με νοήματα
μας
αγκαλιάζουν χωρίς σπασμούς από ανάσες
είναι
νεκρές
δεν
χρειάζονται καταφύγιο
ούτε και
μικρές σπηλιές
σαν αδηφάγα
ζώα τις καταπίνουμε
και ποτέ
δεν γίνονται καταιγίδες
μουτζουρώνουν
τα πρόσωπα
λασπώνουν
τα χέρια
αμήχανα τα
χαμόγελα
οι σόλες
των παπουτσιών θαμπές
οι βουβές
βροχές είναι το άλλοθί μας
για όσες
νεροποντές στερηθήκαμε.
ανέκδοτο
