το μυαλό σου πολλά
η καρδιά σου όμως?
έχασες την στιγμή του δαυλού
τότε που άναβε να δώσει το σήμα
τότε που η γνώση με το συναίσθημα
τότε λοιπόν
εσύ και το φέρσιμό σου παίζατε τρίλιζα
κι όλα τα θαύματα σε μια κρεβατοκάμαρα αυνανίζονταν
τα χάσατε αγαπητέ,
εκείνη τη στιγμή, τα χάσατε
μου τόπαν κρυφά τα πούλια κι ο αυγερινός
κι όλα τ’ άστρα που σας γυρόφερναν
κι εγώ σας διάλεξα φύλακα των μυστικών μου
των ανεπίδοτων
των ατρόμητων στις συμφορές
κι εσείς νομίζατε πως παίζουμε την άρνηση και το κουτσό
το αρχάριο και την επιθυμία
το δήθεν και το περίπου
κι έτσι βουλιάξαμε στο απίστευτο και το ανόητο
και τώρα, την στιγμή του φλογερού
απόντες
ως όλες οι ορχήστρες του παραδείσου μιας στιγμής.
η καρδιά σου όμως?
έχασες την στιγμή του δαυλού
τότε που άναβε να δώσει το σήμα
τότε που η γνώση με το συναίσθημα
τότε λοιπόν
εσύ και το φέρσιμό σου παίζατε τρίλιζα
κι όλα τα θαύματα σε μια κρεβατοκάμαρα αυνανίζονταν
τα χάσατε αγαπητέ,
εκείνη τη στιγμή, τα χάσατε
μου τόπαν κρυφά τα πούλια κι ο αυγερινός
κι όλα τ’ άστρα που σας γυρόφερναν
κι εγώ σας διάλεξα φύλακα των μυστικών μου
των ανεπίδοτων
των ατρόμητων στις συμφορές
κι εσείς νομίζατε πως παίζουμε την άρνηση και το κουτσό
το αρχάριο και την επιθυμία
το δήθεν και το περίπου
κι έτσι βουλιάξαμε στο απίστευτο και το ανόητο
και τώρα, την στιγμή του φλογερού
απόντες
ως όλες οι ορχήστρες του παραδείσου μιας στιγμής.
ανέκδοτο
