29.1.14

αρκεί να παρατηρούσες τις αμυδρές κινήσεις του στόματος
ένα ναι ή ένα όχι είναι περιττά
μια ρυτίδα
ένα κατέβασμα του κάτω χείλους
το συνοφρύωμα
μην περιμένεις να μιλήσει ο άλλος.
στο τηλέφωνο τις αναπνοές
ανάσες και χμμμ
χρόνο ομιλίας
διάθεση για το τέλος της.
στα σημειώματα τα γράμματα
έχουν ουρίτσες;
κουνιούνται;
είπε ο ταχυδρόμος μιας άλλης εποχής.

του ξέφυγε
το φτερούγισμα των χεριών στο αντάμωμα
οι πεταλούδες στο στομάχι πριν χτυπήσει το τηλέφωνο
και το κουτσό των λέξεων στο χαρτί.

ποτέ του δεν άνοιξε ένα γράμμα της «τραγικής και σεμνής παρθένας που λέγονταν πουλχερία».


-το εντός εισαγωγικών, εγγονόπουλος-

ανέκδοτο