2.12.14

στον χειμώνα της φρόνησης
και του μνημόσυνου
της σπαταλημένης κι άγριας περιστροφής
στο θόρυβο και στην γυψοσανίδα
στις καταστροφές που φθάρθηκαν από μπετά
στην άχρονη στιγμή της απέκδυσης
στην επικοινωνία του τίποτε
παλεύεις να εξαγοράσεις φτερά
και οι φαύλοι σε περιτριγυρίζουν
ενδεδυμένοι τα ξεχωριστά
είναι η σκιά που βαδίζει πλάι σου

κι εκείνος ο αγωγιάτης που σε θρηνούσε.

ανέκδοτο