ώσπου ένας ψύλος πήδηξε τόσο χαμηλά με κίνδυνο να καταργηθεί το ψύλου πήδημα.

ανέκδοτο

το κενό σμίγοντας με το γεμάτο

ξαφνιάζει

ιδιότροπα δημιουργεί μπόρες

κι αν εσύ έχεις διαλέξει το κενό

πονηρά σκεπτόμενος

νάχεις το περιθώριο να το γεμίσεις

έχασες

το κενό πάντα υπολείπεται του λάθος γεμάτου

είναι που το γεμάτο αυτάρκεια επικαλείται

κι  έχει και τα βουνά να ελευθερώνεται

και τους υάκινθους ν’ ανθίζουν.

είναι και η σιωπή

να μας κατεβάζει τα μούτρα

και να ωρύεται

«σαν δε ντρέπεσαι»

καλή σας μέρα, ανυποψίαστοι.

ανέκδοτο

επειδή 
δεν είμαι επαγγελματίας ποιήτρια
επειδή 
το ποιητικό μου χάνεται όταν η πραγματικότητα 
επειδή
ένα ίχνος απ’ την πατημασιά μου πάντα
επειδή
φοβάμαι πολύ, συνήθως
επειδή
δεν είμαι είκοσι χρονών
ούτε καν σαράντα
επειδή και δια ταύτα
αφήστε την προώθηση των λέξεών σας στην ποίηση
καιγόμαστε.

ανέκδοτο

υπάρχουν πολλά επίπεδα υποδούλωσης

όπως ας πούμε, το τσούγκρισμα των ποτηριών

και στην υγειά σας,

το λίκνισμα των ποτηριών, όταν πίνετε

δραπετεύουν σταγόνες

ποδοπατιούνται από αγνώστους,

σας φορτώνουν τ’ αποτυπώματά τους.

ανέκδοτο

oι βιωμένες σου αγωνίες

οι εστεμμένες σου αναταράξεις

η σύλληψη του εδώ και τώρα

το καθρέφτισμά σου στον τοίχο

ο τζίτζικας που σε αναπαράγει

η γη με τις τομές της

κατεστραμμένη ταινία

αντανάκλαση στην

γελοιότητα του θεαθήναι.

ανέκδοτο

στον χειμώνα της φρόνησης

και του μνημόσυνου

της σπαταλημένης κι άγριας περιστροφής

στο θόρυβο και στην γυψοσανίδα

στις καταστροφές που φθάρθηκαν από μπετά

στην άχρονη στιγμή της απέκδυσης

στην επικοινωνία του τίποτε

παλεύεις να εξαγοράσεις φτερά

και οι φαύλοι σε περιτριγυρίζουν

ενδεδυμένοι τα ξεχωριστά

είναι η σκιά που βαδίζει πλάι σου

κι εκείνος ο αγωγιάτης που σε θρηνούσε.

ανέκδοτο

η περηφάνεια είναι σαν το τακούνι, θέλει εκπαίδευση, αλλιώς γίνεσαι θέαμα.

ανέκδοτο